Digitale prikkels
ADHD
Afgelopen woensdag tref ik voor het eerst na een telefonische intake Dylan van acht jaar en zijn moeder Masha. Dylan heeft een diagnose ADHD en medicatie slaat keer op keer niet goed aan. Ze komen bij mij om wat handvatten te krijgen in hoe om te gaan met Dylan. De hulpvraag is “hoe wordt Dylan rustiger?”. Wat houd rustiger in, is mijn vraag. Masha geeft aan dat ze haar zoon niet zo goed begrijpt en veel ruzie heeft met Dylan. Ook heeft hij zeker vijf keer per week een nachtmerrie. Hij wordt dan schreeuwend wakker en is bang en ervaart dat de “monsters van de tablet spelletjes” door zijn kamer lopen.
Informatie
Kinderen tot ongeveer negen jaar hebben nog niet de vaardigheden om kritisch te kijken naar de mediaboodschappen. Ze kunnen fictie en werkelijkheid moeilijk van elkaar onderscheiden. Het gevaar kan zijn dat ze een vertekend beeld van de werkelijkheid krijgen. Kinderen kunnen dus moeite hebben met het scheiden van fantasie en realiteit, dit loopt door elkaar heen.
De cijfers
Ruim een derde (37 %) van de ouders vindt het handig om hun kinderen bij wijze van zoethoudertje achter televisie, tablet of telefoon te zetten. Voor de helft (48 %) geldt dit als een momentje rust voor zichzelf.
45% van de ouders denkt dat het leerzaam is wanneer hun kind zelfstandig filmpjes kijkt op de smartphone of tablet, terwijl dat niet zo is. Dit blijkt uit het jaarlijkse Iene Miene Media 2018 onderzoek* dat bij de start van de Media Ukkie Dagen 2018 is gepresenteerd. Jonge kinderen komen steeds eerder in aanraking met tablets en smartphones. Kinderen (ook dreumesen) kijken hier vooral filmpjes op en doen dat vaak in hun eentje. “Daar leert je kind niet van,” zegt opvoedexpert Krista Okma. “Je kind leert pas van filmpjes kijken wanneer je met je kind het gesprek aangaat over wat er op het scherm te zien is. Vraag bijvoorbeeld: ‘Wie heeft ook een kat, net zoals in het filmpje?’
Aantrekkingskracht
Kinderen worden nou eenmaal aangetrokken tot schermen, dat is zo. En eigenlijk horen wij, volwassenen, de kinderen volledig weg te houden van digitale media tot ze anderhalf tot twee jaar oud zijn. Ook daarna moet het gebruik aan banden worden gelegd. Dat zegt de American Academy of Pediatrics in haar nieuwe richtlijn rond kinderen en hun mediagebruik. En wat maakt dat we met zijn allen gaan “luisteren” naar een richtlijn uit Amerika? Dat gaat niet gebeuren vermoed ik. En wel iets om over na te denken….
Dylan
In de casus met Dylan is moeder Masha verbaasd dat Dylan moeite heeft met het onderscheiden van fictie en realiteit. Ze is naast verbaasd ook geraakt omdat ze plots snapt wat er gebeurd is. Verder pratend kom ik erachter dat Masha zelf ook prikkel gevoelig is en dat maakt dat er nog meer puzzelstukjes op zijn plek vallen. Haar zoon die ze dacht niet zo goed te kunnen volgen lijkt meer op haarzelf dan ze dacht. Masha komt na een dag werken “vol” thuis en vind het dan prima als Dylan na de naschoolse opvang op zijn tablet gaat, dan heeft ze even rust. Echter Dylan komt ook “vol” thuis en doordat hij nog meer prikkels tot zich neemt met de tablet escaleert het keer op keer rond het eten als hij “leeg” loopt met zijn frustraties. Een onhandig moment en niet fijn voor het gezin. Ik adviseer dat ze bij thuiskomst in het vervolg samen de hond uit laten en dan heeft Dylan de gelegenheid om al buiten lopend onder de volle aandacht van zijn moeder op een positieve manier “leeg” te lopen.
Moeder kijkt mij aan en lacht hartelijk, “bijzonder hoe je tips geeft waarvan ik denk , dat ik daar niet opgekomen ben”. Als buitenstaander is het neutraler meekijken naar het gedrag en de patronen die er in geslopen zijn. Daarnaast is kennis over hoe een kind en zijn ervaringswereld in elkaar zit soms echt een must. Masha is onzeker geworden in haar rol als moeder en ik adviseer haar dan ook onze e-learning opleiding Opvoed- & gezinscoach te gaan doen omdat kennis je zekerheid en handelen kan versterken. Als je geraakt wordt handel je in de regel primair vanuit eerder aangeleerd gedrag. Wil je gedrag veranderen dan heb je kennis nodig en hoe mooi dat Masha de bereidheid heeft om op uitnodiging van het gedrag van haar zoon zichzelf te gaan ontwikkelen.
Opvoeden in deze tijd is best een uitdaging zeker met de mogelijkheden van deze tijd. Het is dan ook aan te raden om kennis te nemen van waardevolle studies en adviezen die rondom media beleid van kinderen beschikbaar zijn. Als we als ouders onze kinderen “beschermen en opvoeden ”met media gebruik kunnen we veel narigheid en klachten voorkomen!
